سلام🦄
من یه معذرت خواهی بابت اینکه دیگه نمیتونم رمان پنج قدم فاصله رو بنویسم بدهکارم ولی خوب بگذریم😅
میخواستم بگم قراره یه رمان جدید بزارم و اینکه الان دارم مینویسمش میخوام وقتی تموم شد داخل وب بزارمش تا بتونم هروز پستش کنم😁
خب فعلا😄
[ امتیاز :
] [ نتیجه : 3 ]
ساکونو
+با یه صدای آشنا کم کم چشمام باز شد
_خانم...خانم حالتون خوبه؟؟
+ک...کاترین(خدمتکارشون)
_خانم حالتون خوبه؟
+یک دفعه از جام پریدم و با لحن وحشی زده ای گفتم ا...اون هیولا که توی اتاقک بود ا..اون چی شد؟؟!!کاترین با تعجب نگاه کردو بعد پنج ثانیه زد زیر خنده،،چ..چرا میخندی؟؟؟
_خب راستش
+بعد با دستش به یه جایی اشاره کرد،،،کازوکو(گربه)
_خب فکر کنم گشنش بود و اومد اینجا تا یه چیزی برای خوردن پیدا کنه،،راستی خودتون اینجا چیکار میکنید
+راستش من گشنم بودو برای همین اومدم تا یه چیزی بخورم،،بعد یک دقیقه سکوت کاترین گفت
_خانم الانم گشنتونه؟؟
+چطور!!؟
(اخه این سوال)
_خب گفتم اگه هنوز گشنتونه یه چ...
+ن..نه مرسی گشنم نیست شب بخیر
_شب شما هم بخیر...
+بعد گفتن این حرف رفتم طبقه بالا تا بخوابم داشتم به این فکر میکردم که چطوره از فردا تنیس رو شروع کنم توی همین فکر بودم که خوابم برد.
[ امتیاز :
] [ نتیجه : 3 ]
سلام(ببخشید خیلی دیر دیر میذارم اخه خیلی سرم شلوغ بود خب بریم برای داستان فقط یک چیزی
(+یعنی شخصیتی که اسمش اول میاد و_یعنی شخصیت روبه روش زیاد حرف نزنیم و بریم سر داستان)
@@@@@@@@@@@@@@
ساکونو
+عمو و زن عمو اومدن دیدم انتظار نداشتم ریوما بیاد و همین اتفاق هم افتاد بعد یک ساعت اون ها هم رفتن بلاخره مرخص شدم و به خونه رفتم،،،،آخیش واقعا راست میگن هیچ جا مثل خونه خود آدم نمیشه،،روی تخت نشسته بودم و با گوشیم ور میرفتم حوصلم حسابی سر رفته بود الانم که ساعت دوازده شب چیکار کنم بدیش اینه که خوابمم نمیاد بلند شدم تا برم طبقه پایین و یه چیزی بخورم،،وقتی رسیدم طبقه پایین هیچی توی یخچال نبود،،
اخه چرا باید یخچال خالی باشه تا اینکه یه صدایی شنیدم
+ک...کی اونجاست؟؟
هیچکس جوابمو نداد رفتم تا خودم ببینم با پای لرزون رفتم و در اتاق کوچیکی که برای خوراکی و این چیزا بود رو باز کردم و دوتا چشم قرمز براق دیدم انقدر ترسیده بودم که یه جیغ بلندی کشیدم و دیگه هیچی نفهمیدم
ببخشید کم بود بلافاصله که وقت کردم پارت بعدی هم میدم فعلا🌹👋🏻
[ امتیاز :
] [ نتیجه : 3 ]
*بعد مدرسه*
ریوما:کلاس تموم شد داشتم برمیگشتم خونه که همون پسرایی که قبل مدرسه به بازی دعوتم کرده بودن جلوم وایسادن گفتم:باز چی میخواین
پسر:باز چی میخوایم این حرفت بی ادبیه
پسر راکتی(همون که راکت دستش بود):فکر کردم برای بازی میای ب...ا...ز...ن....د....ه
(و بعد هردوشون خندیدن)
ریوما:(توی فکرش:اصلا یادم نبود)خب بیا بازی کنیم ببینیم این حرف برازنده کیه
پسر راکتی:چه خوب فکر کنم لقبت کاملا برات اندازس(لبخند)
ریوما:بعد نیم ساعت بازی تموم شد
راکتمو به طرف اون پسره گرفتمو گفتم:بازی تموم شد ب...ا...ز...ن...د...ه(خنده)
ریوما:رفتم خونه ولی یه حسی داشتم انگار یه چیزی یادم رفته بود اهااااا..قرار بود از عمه بپرسم چه اتفاقی برای ریوزاکی افتاده ولی زیاد مهم نیست
*خونه*
ریوما:وقتی رسیدم خونه پدرم داشت با تلفن حرف میزد ناناکو و مامان هم بقلش نشسته بودن به نظر نگران میومدن بعد سلام کردن مستقیم رفتم توی اتاقم
*نیم ساعت بعد*
ریوما:در اتاقم زده شد-بله
_مادر ریوما:میشه بیام تو
_ریوما:ا..بله
*بعد وارد شدن مادر ریوما*
_ریوما میخوام یه چیزی بهت بگم
_چ...چی
_منو پدرت میخوایم بریم خونه ساکونو
_چرا؟
_برای اینکه حال ساکونو بد شده و بردنش بیمارستان و الانم خونس میخوایم بریم بهش سر بزنیم توهم میای؟
_نه..شما برید
_آه...باشه پس فعلا
_خدانگه دار،،پس این اتفاقی بود که همه ازش حرف میزدن،،*خمیازه*
وای که چقدر خستم بهتره یکم بخوابم.
[ امتیاز :
] [ نتیجه : 3 ]
ریوما:داشتم میرفتم مدرسه تا تمرین کنم اصلا حوصله مدرسه رو نداشتم ولی مجبور بودم داشتم میرفتم که دوتا پسر که معلوم بود ازم بزرگترن جولمو گرفتم یکیشون که یه راکت تنیس دستش گفت:پس نابغه بچه تنیس که میگن تویی؟
ریوما:خب که چی؟
پسر:هه،،بچه گنده تر از دهنت حرف نزن
ریوما:مگه من چی گفتم
پسر:تو حق نداری به این شخص توهین کنی اصلا میدونی کیه
ریوما:نه
(هردو پسرا حسابی عصبانی شده بودن،یکی که راکت دستش بود به ریوما گفت)چطوره باهم مسابقه بدیم؟؟(و یک لبخند شیطانی زد)
ریوما:من وقت ندارم مدرسم همین الانم دیر شده
پسر:هع،،اگه بعد مدرست نیای یعنی یه بازنده ایی
(ریوما بدون توجه به هردوشون اونجارو ترک کرد)
ریوما:اصلا حوصله اون دوتا رو نداشتم ولی اجازه نمیدم کسی بهم بگه بازنده بعد کلاس حسابی به حسابش میرسم،،همین طور که داشتم میرفتم دیدم نصف دخترا دور توموکو جمع شدن یه لحظه به خودم اومدمو حسابی خجالت کشیدم چرا حواسم باید بره پیش اونا سرمو تکون دادمو بدون توجه به اونا راهمو کشیدمو رفتم وقتی به کلاس رسیدم نصف بچه ها داشتن پچ پچ میکردن رفتم نشستم سر جام با اومدن معلم همه بچه اروم شدن و سرجاشون نشستن معلم اومدو جلوی کلاس وایساد و به همه گفت
معلم:توجه کنید فکر کنم همه میدونید چه اتفاقی افتاده
(همه:بله)
(ریوما روشو اون ور کرده بود ولی با صحبت های بچه ها و معلم با خودش گفت*
ریوما:اتفاق چه اتفاقی چرا همه میدونن ولی با صدای معلم به خودم اومدم
(ریوما،،ریوما،،حواست کجاست؟؟)
ریوما:ب...ببخشید
معلم:اه،،فکر میکردم تو زود تر از همه باخبر میشی ولی مثل اینکه اشتباه میکردم
ریوما:چ..چیرو
معلم:چ..چی ی..یعنی تو نمیدونی؟؟؟،
ریوما:خب راستش نه
معلم:(توی ذهنش:اخه چرا این بچه انقدر شوت)خب اینکه چرا ساکونو نیومده
ریوما:چی،،حالا که نگاه میکنم میبینم راست میگه ساکونو نیومده،، ولی خب به من چه
معلم:چیییی
ریوما:با این حرف من کل کلاس پچ پچ کردن
معلم:ی..یعنی حتی نمیدونی چرا نیومده؟؟؟
ریوما: خب راستش نه
معلم:آه بیخیال،،خب بچه ها میریم سراغ درس
ریوما:خب بزار زنگ تفریح از عمه میپرسم چرا نیومده،،نه..نه..اصلا ولش کن
معلم:ریوما چرا اصلا حواست به درس نیست به درس توجه کن
ریوما:ب..باشه
ممنون که خواندید ببخشید این چند روز پارت نذاشتم ولی فرداهم که روز اصلی پارت گذاری هست ادامش رو میزارم☆
ببخشید آخرش یکم بی معنی تموم شد🙏🏻🙏🏻
تا فردا خدانگه دار♡
[ امتیاز :
] [ نتیجه : 3 ]
ساکونو:اشک توی چشمام جمع شده بود فوری بدون اینکه حتی یک کلمه حرف بزنم محکم مادر بزرگم و بغل کردم مثل ابر بهار همین طور اشک میریختم
خانم ریوزاکی:ساکونو بعد بیدار شدن همین طور اشک میریخت و یک دفعه پرید بغلم منم بغلش کردم و بهش گفتم حالت خوبه
ساکونو:اره،مادربزرگ مادربزرگ عزیزم خوشحالم که زنده خوشحالم که این فقط یه خواب بود ترسیدم شما هم مثل مادرو پدرم تنهام بزارید
خانم ریوزاکی:از حرفای ساکونو تعجب کردم ولی بهش گفتم نگران نباش این فقط یه خواب بوده من هیچوقت تنهات نمیزارم(خانم ریوزاکی این حرف هارو میزد اما میدونست نمیتونه سر قولش بمونه بلاخره دیر یا زود اون باید ساکونو رو تنها میذاشت اما امید وار بود ساکونو تا اون موقع برای خودش خانمی شده باشه و دیگه تنها نباشه)
ساکونو:همین طور که اشک میریختم از آغوش مادربزرگ اومدم بیرون خودمو جمع و جور کردم و اشک هامو پاک کردم
خانم ریوزاکی:خب عزیزم بگو ببینم چی خواب دیدی
ساکونو:خواب دیدم که شما دور از جونتون فوت شدیدو من تنهای تنها موندم هیچ امیدی به زندگی نداشتم همین طور سر قبر شما اشک میریختمو میگفتم که چرا تنهام گذاشتید چرا من که نه مادر دارم و نه پدر اگر هم دارم هیچوقت ندیدمشون شما هم میخواین تنهام بزارید که یک دفعه بیدار شدم
خانم ریوزاکی:خیلی نبوده بلاخره خواب دیگه عجیب و غریب داره خب تا یک ساعت دیگه مرخص میشی میخوای از الان آماده بشی
ساکونو:خب دوست دارم ولی این سروم نمیذاره اگه میشه تموم شه بعد،امم مادربزرگ
خانم ریوزاکی:بله
ساکونو:من..من...از صبح هیچی نخوردم میشه برام...
خانم ریوزاکی:البته اصلا حواسم نبود الان میرم برات یه چیزی میگرم خب تا من میام مراقب باشه
ساکونو:چشم
(خانم ریوزاکی از در رفت بیرون)
ساکونو:یعنی تا الان چند نفر از اینکه من بیمارستانم خبر دارن،،یعنی الان اگه خبری شنیده باشه واکنشش چیه،،،نه..نه..نباید به این چیزا فکر کنم یعنی از چه درسی عقب موندم آه..یه چیز خیلی اذیتم میکرد اینکه چرا منو آوردن اینجا پرستار گفت برای کم خوابیه ولی من که دیشب زود خوابیدم تازه اگه آدم کم بخوابه مطمئنم که بیمارستان نمیارنشو بهش دستگاه اکسیژن وصل نمیکنن یعنی من چم شده......
ممنون که خوندید پارت بعد بزودی میاد خدانگه دار♡
[ امتیاز :
] [ نتیجه : 3 ]ساکونو
صدایی هی صدام میزد
-ساکونو...ساکونو...چشماتو باز کن-
یواش یواش چشمامو باز کردم همه جا تار بود ترسیده بود استرس داشتم ناگهان یکی منو در آغوشش گرفت توی آغوشش ارامش داشتم بوش خیلی خوب بود عطر ملایمی بود صدا یه چیزی گفت
-(با بغص)دیگه..دیگه هیچوقت تنهات نمیذارم بهت قل میدم-
دلم میخواست همیشه توی آغوشش بمونم ولی میدونستم هرچه سریع تر باید به خودم میومدم خودمو جمع و جور کردمو گفتم:ت...تو کی هستی؟
با صدای آرومی سرمو نوازش کردو گفت نگران نباش هیچوقت تنهات
نمیذارم شاید نتونم درکت کنم که چه حالی داری ولی میتونم درکت کنم که منو به یاد نمیاری پس اروم بخواب چشماتو ببندو با آرامش بخواب
همین طور که این حرفارو میزد سرمو نوازش میکرد نفهمیدم چیشد انقدر ارامش داشتم که تمام استرس هام رو فراموش کردمو اروم چشمامو بستم وقتی بیدار شدم روی تخت خوابیده بودم یه شخصم که معلوم بود خیلی وقته اونجاست دستاشو کنار هم گذاشته بودو سرشو روی دستاش گذاشته بود و خوابیده بود بعد چند دقیقه بیدار شد خواستم بگم کیه ولی نذاشت حرفمو تموم کنم سریع از جاش بلند شد و بغلم کرد توی بغلش ارامش تموم نشدنی داشتم ولی سریع از بغلش دراومدمو گفتم اون کیه اونم رفت عقب تازه چهرشو دیده بودم باورم نمیشد اون اون ریوما بود گفتم ت..تو..تو اینجا چیکار میکنی
با لبخند ملیحی گفت
-ببخشید که تنهاست گذاشتم خودت که میدونی مجبور بودم چاره دیگه ای نداشتم
ساکونو:اشک توی چشمام جمع شد و بهش گفتم خیلی منتظرت بودم خوشحالم که پیشمی ب ریوما اومدو بغلم نشست اشکامو پاک کردو دستامو گرفت و بعدش گفت:منو نگاه کن من همیشه کنارت هستم توی قلبت همیشه بغلت میمونم و بعدش منو روی تخت گذاشت کنارم نشستو دستمو گرفتو سرمو ماچ کرد ناگهان چشم هاشو بستو با لبخند گفت هیچوقت فراموشم نکن منم فراموشت نمیکنم باشه
ناگهان سرم سنگین شدو دیگه هیچی نفهمیدم وقتی چشمامو باز کردم یه خانم که لباسهای پرستاری پوشیده بود بهم گفت خانم خانم حالتون خوبه
ساکونو:م...من کجام؟
خانم:نگران نباشید توی بیمارستان هستید
ساکونو:بیمارستان
خانم:بله شما تنها کسی هستید که از اون تصادف جون سالم به در بردید
ساکونو:ت...تصادف
خانم:بله،حالا باید استراحت کنید تا خوب خوب بشید
ساکونو:ب..باشه،روی تخت خوابیدم حالا یادم اومد داشتیم از فرودگاه برمی گشتیم که اون حادثه رخ داد ولی اون خانم گفت که من..من تنها کسیم که سالم مونده پس یعنی ریوما اشک توی چشمام جمع شدو بغضم ترکیدو همین طور شروع به گریه کردم انقدر گریه کردم که دیگه اشکم خشک شده بود
*یک هفته بعد*سر قبر ریوما*
ساکونو:(با اشک)ازت بدم میاد مگه نگفتی که تنهام نمیذاری،مگه نمیگن مرده و قولش پس چرا...چرا زدی زیر قولت چرااا
ولی..ولی چطور میتونم کسی که عاشقشم بودمو هستم و فراموش کنمچطور،،،ریوما دوست دارم♡
(در همان لحظه ساکونو دسته گلی که برای ریوما گرفته بودو رو قبر ریوما گذاشت و با اشک انجارو ترک کرد و زیر لب گفت منم فراموشت نمیکنم،،چند سال بعد ساکونو به اجبار پدرش با یکی از سرمایه گذاران مهم ژاپن ازدواج کرد و صاحب پسری شد که اسمش را هم اسم پسری که دوست داشت گذاشت یعنی ریوما ساکونو به دلیل افسردگی شدید،پسر و همسرش را ترک کرد بعد چند سال پدر هم بیمار شد و پسرش را ترک کرد اکنون پسر بیست ساله است و در کنار قبر پدر و مادرش اشک میریزد و مطمئن است که جایشان امن است دسته گل را روی قبر مادر میگذارد و با گفتن یک جمله انجارا ترک میکند(مادر من هم مثل شما قهرمان میشم)
ممنون که خواندید این یک داستان یک قسمتی بود و ادامه نداره(ژانر:غمگین،عاشقانه)
تا پارت بعد واسه رمان اصلی خدانگه دار♡
[ امتیاز :
] [ نتیجه : 3 ]
امی:ساکونو...ساکونو...ا..ا...میشه خودتو بیاید خواهش میکنم عجله کنید
*زمانی که توموکو میخواست بره بیرون*
برگشتم چیزی که میدیدمو باور نمیکردم قبل رفتن من ساکونو چند سرفه کوتاه کرد اما وقتی من برگشتم دیدم بیهوش رو تخت افتاده و از دهنش خون میاد اون لحظه امی و امیلیا روشون به من بود سریع به امی گفتم بره هرکسیو که میتونه خبر کنه انقدر نگران ساکونو بودم که متوجه نشدم دارم داد میزنم وقتی امی رفت به امیلیا گفتم بره و دکتر و بیاره امیلیا خواست بگه که امی رفته ولی من نذاشتم حرفشو تموم کنه و گفتم فقط برو امیلیا با عجله رفت اشک توی چشمام جم شد و هی ساکونو رو تکون میدادم و میگفتم پاشو خواهش میکنم پاشو
*کنار خانم ریوزاکی و پرستار*
خانم ریوزاکی:بدون هیچ عجله ای رفتم به سمت اتاق ساکونو
پرستار:دختر عجله کن ماهم باید بریم
امی:چشم
خانم ریوزاکی:وقتی وارد اتاق ساکونو شدم دکتر بالا سرش بود رفتم جلوتر به دکتر گفتم ح..حالش چطوره؟؟؟
*10دقیقه بعد*
نویسنده:بعد معاینه ساکونو دکتر گفت طوری نیست این چیزا عادیه امکان داره همچین اتفاقاتی بیفته
خانم ریوزاکی:منظورتون چیه اون داشت میمرد
دکتر:خانم محترم اینجا بیمارستان اروم تر
خانم ریوزاکی:م..من معذرت میخوام
دکتر:میشه باهوتون صبحت کنم
خانم ریوزاکی:بله
دکتر:فشار ساکونو افتاده ولی بخاطر این بیماری ممکنه حتی افتادن فشارش هم خطرناک باشه
خانم ریوزاکی:که اینطور
دکتر:من چند تا دارو براش مینویسم لطفا اونارو تهیه کنید و سر موقع بهش بدید
خانم ریوزاکی:بله
*30دقیقه بعد*
توموکو:مربی ریوزاکی
خانم ریوزاکی:بله
توموکو:هوا دیگه داره تاریک میشه ما باید بریم خونه ولی اگه شما میخواید.....
خانم ریوزاکی(نذاشت حرفش تموم بشه)نه..نه شما برید تا یک ساعت دیگه مرخص میشه راستی میخواید براتون ماشین بگیرم
توموکو:نه..نه ممنون خودمون میریم خوب مراقب ساکونو باشید خدانگه دار
امی و امیلیا:خدانگه دار
خانم ریوزاکی:خدانگه دار،ممنون بابت زحمتاتون
(هرسه باهم)خواهش میکنیم
*5دقیقه بعد*
نویسنده(چشمان ساکونو یواش یواش باز شد اولش همه جارو تار میدید ولی بعد از آن که کامل چهره مادرش بزرگش رو دید گفت)
ساکونو:م..مادر بزرگ
خانم ریوزاکی:ساکونو عزیزم تو بهوش اومدی......
☆ممنون که خوندید امید وارم خوشتون اومده باشه تا پارت بعد خدانگه دار☆
[ امتیاز :
] [ نتیجه : 3 ]زمان پخش این:شنبه،دوشنبه،چهارشنبه،جمعه
ژانر:غمگین،عاشقانه
ساعت پخش:12صبح الی 4عصر
خلاصه:ساکونو از بچگی درد و رنج های زیادی کشیده سر انجام این درد و رنج ها در دوران نوجوانی او اثر های منفی میگذارد و باعث بیماری تنفسی که در آینده پیرفت هم میکند میشود مادر بزرگ او که خیلی نگران است دنبال راه حلی برای درمان ساکونو است بر اثر یک ماجرا ریوما از ساکونو خوشش میاید و آنها سال ها از هم بنابر دلایلی دور میمانند(خب دوستان دیگه خیلی زیاد رفتم ولی برای اینکه کمی دیگه کمک کرده باشم)این داستان پایانی تلخ دارد(خب دیگه بیشتر از این توضیح بدم قانون نویسندگی و زیرپا گذاشتم اینکه دیگه برای خوندن رمان مشتاق نباشید تا پارت بعد خدانگه دار)♡
[ امتیاز :
] [ نتیجه : 3 ]
خوشحال میشم^^
https://t.me/TennisnoOujisama1
